Wacław III (ur. 6 października 1289, zm. 4 sierpnia 1306) − syn króla Czech i Polski, Wacława II i Guty von Habsburg. Król Czech i Węgier.
Po jego śmierci wymarła dynastia Przemyślidów, do której należał. Przetrwała tylko boczna linia Przemyślidów, zapoczątkowana przez nieślubnego syna Przemysła Ottokara, Mikołaja I opawskiego.
Biografia
27 sierpnia 1301 roku został koronowany na króla Węgier po śmierci Andrzeja III staraniem ojca poparty przez część możnych. Popadł w ten sposób w zatarg z Karolem Robertem. Przyjął imię Władysław V. 31 lutego 1303 roku papież Bonifacy VIII ogłasił detronizację Władysława V (Wacława), zwalnia jego poddanych z przysiąg i nakazuje uznanie Karola Roberta za króla Węgier, pod groźbą kar kościelnych. W 1304 roku wystąpił z Węgier, w 1305 zrzekł się korony.
8 czerwca 1305 roku zmarł Wacław II, powołany do władzy zostaje jego syn. W Polsce ludzie nie uznają władzy czeskiej, faktycznie rządził Władysław I Łokietek. W 1306 roku Henryk III głogowski obalił władze króla w Wielkopolsce. Wacław przygotował interwencje, która nie doszła do skutku - król zginął 4 sierpnia w Ołomuńcu.
