Ten artykuł został napisany w sposób nieobiektywny. Możesz pomóc Historia Wiki rozbudowując ją!
|
gen.József Horváth (*1931 †2001) – czeladnik stolarski, robotnik niewykwalifikowany huty szkła, robotnik niewykwalifikowany zakładów metalurgicznych, generał bezpieki, terrorysta, analfabeta z wykształceniem partyjnym i bezpieki, morderca tłumów, przestępca wojenny i przeciwko ludzkości, dowódca batalionu bolszewickich kontrrewolucjonistów w okresie Rewolucji węgierskiej 1956 r, generał bezpieki w okresie komuny na Węgrzech, alkoholik - osoba umysłowo chora - przed śmiercią przeszedł skomplikowaną operację mózgu.[1] Był szefem Zarządu III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) komuny. Prawa ręka szefa bezpieki gen. Szilvesztera Harangozó oraz gen.Ferenca Pallagi'ego.[2] Agent sowieckiego KGB. Zacięty wróg Polski i Polaków. Jako podpułkownik bezpieki, brał udział w storpedowaniu powstania Towarzystwa Przyjaźni Węgiersko-Polskiej, zakładanego przez Rolanda Antoniewicza oraz był jednym z inicjatorów prześladowania opozycyjnych Polaków i węgierskich polonofilów przez komunę w WRL na czele z Rolandem Antoniewiczem, Prof.dr.Jánoszem Elbertem, Grácią Kerényi, Zoltánem Fábiánem, Gáborem Bódy, Prof.dr.płk.Istvánem Hajdu, Kálmánem Kéri i innymi. Jeden z inicjatorów zaostrzenia systemu kontraselekcji. Bezpośrednio przed upadkiem komuny, wspólnie z gen.gen. Ferencem Pallagim i Szilveszterem Harangozó był autorem i wykonawcą całej serii podłych prowokacji zniesławiających Rolanda Antoniewicza z zemsty za to, że Roland Antoniewicz spowodował utratę władzy przez Györgya Aczéla, a przez to upadek władzy Janosza Kadara i w końcu upadek komuny. Przestępstwa dokonane przez gen. Józsefa Horvátha na mocy węgierskiej ustawy CCXX/2011 z grudnia 2011 r o nieprzedawnieniu zbrodni bolszewickich i hitlerowskich („Lex.Gulyás”)[3]nie ulegają przedawnieniu i zapomnieniu.Od podwładnych nachalnie żądał „wyników”, stale podkreślając, że „cel uświęca środki”. Dlatego też — jak to wielokrotnie w swoich wywiadach i w książkach oznajmił znany węgierski specjalista kryminalny, pułkownik policji László Tonhauser: „Esbeków strasznie nie lubiliśmy, bo nudząc się siedzieli za swoimi biurkami i nic nie robili, tylko dłubali w nosie, ale trzy razy tyle zarabiali, co my, którzy w walce ze światem przestępczym, codziennie narażaliśmy swoją skórę! A kiedy ich szef zaczął ich nagabywać, ażeby »wreszcie produkowali jakieś wyniki«, nocami wyszli na miasto rysować swastyki na ścianach kamienic, a potem robili »dochodzenie« w tej sprawie.”[4]
Biografia[]
Urodził się w miejscowości Balatonkiliti w dniu 10 października 1931 r. W okresie II wojny światowej nie posiadając żadnego wykształcenia pracuje jako robotnik niewykwalifikowany, w 1942 w bliżej nieokreślonej hucie szkła, później w Zakładach Metalurgicznych Manfreda Weissa na wyspie Czepel. Do 1949 r jest czeladnikiem stolarskim, kiedy zostaje zwerbowany do pułku KBW w Szombathely. Od tej chwili robi szaloną karierę partyjną oraz esbecką. Mniej więcej co pięć lat awansują jego, z próbnego milicjanta docierając do szlifów generalskich w 1985 r. Początkowo pracuje w KBW i w WOP a potem w Straży Ochrony Rządu, ale w 1959 r już na stałe przechodzi do bezpieki przede wszystkim za zasługi w kontrrewolucyjnych walkach przeciwko bohaterom Rewolucji węgierskiej 1956 r. W 1970 r bierze aktywny udział w storpedowaniu powstania Towarzystwa Przyjaźni Węgiersko-Polskiej, zakładanego przez Rolanda Antoniewicza. W nagrodę zostaje skierowany do Moskwy na studia w Wyższej Szkole Nauk Partyjnych KP Związku Sowieckiego (gdzie obowiązkowo zostaje wciągnięty do KGB), które kończy w 1973. Jeszcze w tym samym roku jako podpułkownik i kierownik działu III/III-4. bezpieki, otrzymuje meldunki w sprawie prowadzonej przeciwko artyście plastykowi Györgyowi Galántai'emu i wydaje podłe zarządzenia. Niczym pies węszy i poluje na opozycjonistów, w wyniku czego w 1985 r otrzymuje szlify generalskie i zostaje szefem Zarządu III/III (kontrwywiadu wewnętrznego „do walki z reakcją”) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW. Jeszcze jako zastępca Szefa kontrwywiadu wewnętrznego, jako wróg Polski i Solidarności, był jednym z inicjatorów prześladowania opozycyjnych Polaków i węgierskich polonofilów przez komunę w WRL na czele z Rolandem Antoniewiczem, Prof.dr.Jánoszem Elbertem, Grácią Kerényi, Zoltánem Fábiánem, Gáborem Bódy, Prof.dr.płk.Istvánem Hajdu, Kálmánem Kéri i innymi, przeciwko którym jego ludzie dokonują kolejne zamachy i przeważnie mordują ich. Był jednym z inicjatorów zaostrzenia systemu kontraselekcji. Bezpośrednio przed upadkiem komuny, wspólnie z gen.gen. Ferencem Pallagim i Szilveszterem Harangozó był autorem i wykonawcą całej serii podłych prowokacji zniesławiających Rolanda Antoniewicza z zemsty za to, że Roland Antoniewicz spowodował utratę władzy przez Györgya Aczéla, a przez to upadek władzy Janosza Kadara i w końcu upadek komuny. Według zdania grafologów, to on wykonał prowokacyjne „dokumenty” na szkodę Rolanda Antoniewicza na maszynie do pisania swojego szefa, wiceministra i Szefa III Głównego Zarządu d/s Bezpieczeństwa Państwowego MSW gen.Szilvesztera Harangozó, powierzając prowadzenie „śledztwa” w tej sprawie swojemu jamniczkowi — podpułkownikowi bezpieki Istvánowi Mikó, który w nagrodę bardzo szybko dorabia się szlifów generalskich. Do wykonania tej akcji wciągnął także swojego beniaminka — ostatniego sekretarza Komitetu Uczelnianego KISZ Uniwersytetu im. Lóránda Eötvösa w Budapeszcie, adiutanta Naczelnego Dowódcy Gwardii Robotniczej gen.Sándora Borbélya, międzynarodowego terrorystę — Eduárdó Györgya Rózsę-Floresa, który na początku lat dziesiątych w dziwnych okolicznościach zmarł w rodzinnej Boliwii. W okresie upadku komuny bierze jeszcze udział w aferze „Dunagate”: prowadził tajne śledztwo przeciwko partiom będącym w opozycji w stosunku do hołoty bolszewickiej, na przekór tego, że według uchwalonych korekcji do stalinowskiej Konstytucji 23 października 1989 r, było to już nielegalne i surowo zabronione. Po wpadce napisał kilka książek, w których bezskutecznie spróbował umniejszyć swoją rolę zarówno w tej aferze, jak i w innych podłych akcjach bezpieki. Zmarł w 2001 r w obłąkaniu, po przejściu operacji mózgu.
Wykształcenie[]
W jego aktach personalnych z MSW, nie ma żadnej wzmianki o tym, że uzyskał jakiekolwiek wykształcenie podstawowe, a tym bardziej średnie! A w tych sprawach MSW było bardzo pedantne! Jako analfabeta – robotnik niewykwalifikowany, nie miał prawa „ukończyć” studia na wydziale prawa, a tym bardziej zdobyć doktorat! W jego przypadku powoływanie się na „ukończenie” jakichkolwiek studiów jest (i było wówczas!) oszustwem i karalnym przestępstwem!
- MSW kurs KBW 1949
- Trzy miesięczna szkoła partyjna MDP 1950
- Szkoła oficerska WOP i KBW 1952
- Uniwersytet im. Lóránda Eötvösa w Budapeszcie wydział prawa 1959
- Uniwersytet Wieczorowy Marksizmu-Leninizmu (trzy letni) 1965
- Wyższa Szkoła Nauk Partyjnych KP Związku Sowieckiego 1973
- Wyższa Szkoła Nauk Politycznych KC WSPR 10-tygodniowy kurs kierowniczy 1979
- Wyższa Szkoła Nauk Politycznych KC WSPR 2 miesięczny kurs doszkalający dla kadr kierowniczych 1986
Stopnie wojskowe[]
- próbny milicjant 1949 - ?
- nadporucznik milicji 1955 - 1958
- kapitan milicji 1958 - 1963
- major milicji 1963 - 1968
- podpułkownik milicji 1968 - 1975
- pułkownik milicji 1975 - 1985
- generał brygady milicji 1985 -2001
Zawód i funkcje[]
- Huta szkła, ? 1942
- Zakłady Metalurgiczne Czepel, ? 1946—1947
- Czeladnik stolarski 1947—1949
- Batalion KBW w Szombathely, podwaładny marzec-sierpień 1949 r
- MSW kurs KBW, słuchacz 1950
- Trzymiesięczna szkoła partyjna, słuchacz 1950
- Pułk Szkoleniowy w Szombathely, dowódca plutonu 1950—1951
- ?WOP, Strażnica w Győr, dowódca strażnicy maj—sierpień 1951 r
- ?, Strażnica, Budapeszt, ulica Mosonyi. dowódca strażnicy sierpień—październik 1951 r
- ?, Szombathelyi Kiképző Ezred, század politikai- helyettes 1951 - 1952
- ?, Budapeszteński II Batalion KBW, z-ca dowódcy d/s politycznych marzec—maj 1952 r
- Szkoła oficerska WOP i KBW, Budapest, słuchacz maj— grudzień 1952 r
- MSW KBW, adiutant dowódcy 1952—1954
- ?, I Budapeszteński Pułk KBW, dowódca batalionu luty—lipiec 1954 r
- MSW Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dowódstwo dywizji, szkoła oficerska 1954-1956
- Budapeszteński Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego I Batalion KBW, dowódca batalionu luty — październik 1956 r
- I Budapeszteński Rewolucyjny Pułk KBW, oficer 1956. november 7. - december 10.
- MSW Batalion Wojsk Ochrony Rządu, starszy referent 1956—1958
- MSW Wojska Ochrony Rządu Dział Operacyjny, oficer operacyjny 1958—1959
- Zarząd II (Kontrwywiadu) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW wydział II/5-e, główny oficer operacyjny 1959—1964
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW dział 4/a, p.o.kierownika działu 1964—1965
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW dział 4/a, kierownik działu 1965—1966
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW dział 4/b, kierownik działu 1966—1970
- Wyższa Szkoła Nauk Partyjnych KP Związku Sowieckiego, student 1970—1973
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW wydział 2, kierownik wydziału 1973—1974
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW wydział 4, kierownik wydziału, jednocześnie 1974—1981
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW, z-ca szefa zarządu 1981—1984
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW, I z-ca szefa zarządu 1984—1985
- Zarząd III/III (kontrwywiad wewnętrzny) III Głównego Zarządu MSW (Bezpieczeństwa Państwowego) MSW, szef zarządu 1985—1990
- Skierowany w stan spoczynku 15 stycznia 1990 r
Inne[]
Według życiorysu, w okresie od 23 do 29 października w sześciu wypadkach brał udział w kontrrewolucyjnych akcjach KBW w różnych punktach Budapesztu przeciwko Rewolucjonistom 1956 r. W dniu 3 listopada 1956r został przewieziony do ogólnokrajowego więzienia zbiorczego w Kőbánya przy ul. Kozma.[5]
Mało wiarygodne książki generała[]
- A lehallgatástól a kihallgatásig. Tábornok vád alatt. — Budapest Holding Kiadó Kft. — Budapeszt 1991 — ISBN: 963-75-8200-2
- A tábornok vallomása. Meztelenül a Duna-gate ügyben/Üsz. 001/1990. I. 18. - Szigorúan titkos (Selejtezésig) - Budapest, 1990. Június 25. — Pallas Lap- és Könyvkiadó-PALLWEST, Budapeszt 1990, ISBN: 963-272-337-6
- A kísértet fogságában — Zingen, Budapeszt, 1991 ISBN: ISBN: 9630415178
Materiały źródłówe[]
Állambiztonsági Szolgálatok Történelmi Levéltára (ÁBTL)[]
(Historyczne Archiwum Służb Bezpieczeństwa, wcześniej: Urząd Historyczny - Történeti Hivatal[6])
- ÁBTL 2.8.1-14822
- ÁBTL ÁBTL 2.8.1- 940/1959. rozkaz MSW
Inne[]
- https://www.abtl.hu/archontologia/f?p=108:13:744015018638267::NO:13:P13_OBJECT_ID,P13_OBJECT_TYPE:959302%2CELETRAJZ
- https://www.abtl.hu/archontologia/f?p=108:13:3977815829867176::NO:13:P13_OBJECT_ID,P13_OBJECT_TYPE:959302%2CELETRAJZ
- http://hu.metapedia.org/wiki/Dr._Horv%C3%A1th_J%C3%B3zsef
- http://www.rev.hu/portal/page/portal/rev/tanulmanyok/kadarrendszer/ungvary_egyenesut
- http://kuruc.info/r/9/94064/
- http://www.utolag.com/LaszloDosszieFeltaratlanTitkai.htm
- http://kuruc.info/r/9/56499/
- http://m-mk.lapunk.hu/?modul=oldal&tartalom=718846&
- http://beszelo.c3.hu/cikkek/%E2%80%9Etestverszervek%E2%80%9D
- http://www.betekinto.hu/node/41
- http://epa.oszk.hu/00900/00995/00020/pdf/gyarmatigy09-4.pdf
- http://szigoruantitkos.hu/szt-tisztek?letter=A
- http://kkbk.blog.hu/2012/03/16/az_atmentett_allambiztonsagi_mult
- http://viszavzsodor.blogspot.hu/2012/07/avh-sok-kemek-hirszerzok.html
- http://viszavzsodor.blogspot.hu/2012/07/avh-sok-kemek-hirszerzok.html
- http://www.szantofold.hu/cikk.html
- http://kuruc.info/r/9/59364/
- http://kuruc.info/r/9/59364/
- http://magyarnarancs.hu/belpol/nincs_mas_magatartasminta_az_elomenetelhez_-_kenedi_janos_az_allambiztonsagi_iratokrol_es_a_titkosszolgalatokrol-75295
- http://hetivalasz.hu/forum/viewtopic.php?p=69790&sid=4a2970130284f8480c8b6cafeea2a7e5
- http://www.zmne.hu/Forum/03oktnov/megemlekezes_.htm
- http://www.utolag.com/Ilkei/Ugynok/BM_III_III_Vezetok.htm
- http://tasz.hu/files/tasz/imce/OGYbiz2.pdf
- http://kuruc.info/r/6/95302/
- http://forum.gondola.hu/cgi-bin/ultimatebb.cgi?ubb=get_topic&f=2&t=005995&p=2
- http://gombos.gportal.hu/gindex.php?pg=33647080&nid=5834942
- http://arvamagyar.blogter.hu/page/5
- http://www.nemenyi.net/default.asp?Location=_arc&SID=0&AID=4&Direkt=100515
- http://epa.oszk.hu/01200/01268/00004/krahulcsan_zsolt.htm
- http://forum-portal.hu/pforum/viewtopic.php?f=7&t=156 (FÓRUMPORTÁL • Téma megtekintése - HÁROM per HÁRMAS)
Przypisy[]
- ↑ http://hu.metapedia.org/wiki/Dr._Horv%C3%A1th_J%C3%B3zsef
- ↑ https://www.abtl.hu/archontologia/f?p=108:13:3977815829867176::NO:13:P13_OBJECT_ID,P13_OBJECT_TYPE:959302%2CELETRAJZ
- ↑ http://hu.metapedia.org/wiki/Harangoz%C3%B3_Szilveszter
- ↑ László Tonhauser: Nem kérek bocsánatot, Totem Kiadó, Budapeszt 1999 ISBN: 963-03-8553-8
- ↑ https://www.abtl.hu/archontologia/f?p=108:13:3977815829867176::NO:13:P13_OBJECT_ID,P13_OBJECT_TYPE:959302%2CELETRAJZ
- ↑ https://www.abtl.hu/archontologia/f?p=108:13:3977815829867176::NO:13:P13_OBJECT_ID,P13_OBJECT_TYPE:959302%2CELETRAJZ