Béla Biszku

Ten artykuł został napisany w sposób nieobiektywny.

Możesz pomóc Historia Wiki rozbudowując ją!

Biszkubc3a9labandita44730 6 — Béla Biszku w 2012 r

Béla Biszku (ur. w 1921) - ślusarz, przestępca, radykalny bolszewicki polityk, „najtwardsza pięść miękkiej dyktatury”,^[1] jeden z czołowych przywódców Węgierskiej Partii Komunistycznej (MKP), Węgierskiej Partii Pracujących (MDP), a potem Węgierskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (MSZMP-WSPR), prawa ręka Janosza Kadara, jako Minister Spraw Wewnętrznych (1957–1961) jedna z czołowych osób kierująca retorsjami po stłumieniu Rewolucji węgierskiej 1956 r, morderca tłumów, zbrodniarz wojenny i zbrodniarz przeciwko ludzkości, podlegający Węgierskiej Ustawie CCXX/2011 o nieprzedawnieniu zbrodni hitlerowskich i bolszewickich. Wicepremier (1961‑1962), sekretarz Komitetu Centralnego WSPR (1962‑1978) — z funkcji tej zostaje zwolniony, bo neguje zbyt miękką politykę Janosza Kadara, wpadając z nim w konflikty. W latach 1957-1980 członek Biura Politycznego WSPR. W latach osiemdziesiątych jeszcze ma olbrzymi wpływ na politykę wewnętrzną poprzez swoich ludzi w Komitecie Centralnym i Biurze Politycznym WSPR, oraz w MSW. Prezes Komisji Kontroli Rachunkowej Ogólnokrajowej Rady Związków Zawodowych (SZOT, 1980-1989). Od 1989 r żyje z dala od codziennej polityki. Brak u niego skruchy, do dnia dzisiejszego twierdzi, że zdławienie Rewolucji węgierskiej 1956 r oraz retorsje były słuszne i zgodne z prawem. Wróg Polski i Polaków. Brał udział w storpedowaniu powstania Towarzystwa Przyjaźni Węgiersko-Polskiej, zakładanego przez Rolanda Antoniewicza oraz był inicjatorem prześladowania opozycyjnych Polaków i węgierskich polonofilów przez komunę w WRL na czele z Rolandem Antoniewiczem, Prof.dr.Jánoszem Elbertem, Grácią Kerényi, Zoltánem Fábiánem, Gáborem Bódy, Prof.dr.płk.Istvánem Hajdu, Kálmánem Kéri i innymi, oraz wszczęcia kolejnej nagonki na księży, wierzących oraz Kościołowi, jak również zaocznych procesów i zarządzania konfiskaty całego majątku względem tych Węgrów, którzy po 1956 r „nielegalnie” uciekli zagranicę. Jeden z inicjatorów zaostrzenia systemu kontraselekcji. To on przeprowadzał w Moskwie wielokrotne rozmowy w sprawie zamordowania Imre Nagya.

Biografia[]

Biszku-1968 fill 616x306 — Béla Biszku i Janosz Kadar

Rewolucja węgierska 1956 r 01 — Rewolucja węgierska 1956 r - ze sztandaru WRL wyrzucono stalinowski herb.

Rewolucja węgierska 1956 r 02 — Rewolucja Węgierska 1956 r - zaczęło się od demonstracji

Rewolucja węgierska 1956 r 03 — Węgierska Rewolucja zaczęła się od pokojowych demonstracji

Rewolucja węgierska 1956 r 04 — Rewolucja Węgierska 1956 r

Urodził się na wschodzie Węgier w Márokpapi w komitacie (województwie) Szabolcs-Szatmár-Bereg. Jego ojciec był biednym rolnikiem. Rodzina w 1929 r przeprowadziła się do Budapesztu. W 1937 r zaczął pracować jako czeladnik w zakładach produkujących windy i maszyny (Wertheim Felvonó- és Gépgyár), w latach 1941–1942 pracował w zakładach Marx és Mérei, a potem do 1945 r w węgierskich zakładach Philipsa (Magyar Philips Művek)^[2]. Uczciwa praca była jemu nie wsmak, więc postanowił kontynuować swoją działalność jako bolszewicki aktywista, w 1938 r włączając się do ruchu komunistycznego młodzieży robotniczej (Kommunista Ifjúmunkások Magyarországi Szövetsége — KIMSZ), gdzie poznaje Janosza Kadara. W 1943 r wstąpił do Związku Zawodowego Metalowców (Vasas Szakszervezet), a w 1944 r został przyjęty do partii bolszewickiej Komunistycznej Partii Węgier (KMP). W latach 1944-1945 jest jednym z organizatorów ruchu oporu w budapeszteńskiej dzielnicy Angyalföld. Os 1946 r pracował w Komitecie Budapeszteńskim Komunistycznej Partii Węgier (KMP). W 1949 r przez dwa tygodnie był kierownikiem wydziału kadr Komitetu Centralnego Węgierskiej Partii Pracujących (MDP), a potem Komitetu Budapeszteńskiego MDP. W 1951 r został sekretarzem Komitetu Dzielnicowego MDP budapeszteńskiej dzielnicy Kőbánya. Tu pracował do września 1953 r, po czym (bez matury!) rozpoczął studia na Wyższej Szkole Nauk Politycznych KC. Od wiosny 1955 r jest I sekretarzem Komitetu Dzielnicowego MDP dzielnicy Angyalföld. W pierwszych dniach Rewolucji węgierskiej 1956 r na terenie dzielnicy, z członków Komietu Dzielnicowego, z robotników i członków bolszewickiej partii, zaczął zaczął organizować zbrojne oddziały bolszewickich kontrrewolucjonistów walczących przeciwko uczestnikom Rewolucji.

Jeden z przywódców kontrrewolucyjnyej walki przeciwko Rewolucjonistom 1956 r[]

Biszku - Breżniew — Z lewej Béla Biszku, za nim z prawej Rezső Nyers, pośrodku Leonid Breżniew

Biszku1 fill 616x306 — Béla Biszku i Janosz Kadar

Kadar-biszku — Janosdz Kadar i Béla Biszku

Béla Biszku jako Anioł Śmierci

Biszkumonster — Jedna ze współczesnych karykatur Béli Biszku

253620 1 — Béla Biszku jako oskarżony za masowe mordy przed sądem

Aresztowany biszku — Policjancji prowadzą Bélę Biszku do Trybunału Wojskowego.

Biszku-bela-tavozik-a-ii1 — Béla Biszku wraca do domu z rozprawy

W dniu 30 października 1956 r Béla Biszku udał się do Parlamentu, gdzie przeprowadził rozmowy z Antalem Apró oraz z László Földesem. Od 31 października (do 1985 r) jest członkiem Komitetu Centralnego WSPR. W dniu 7 listopada zostaje członkiem Komitetu Wykonawczego Komitetu Centralnego WSPR. W dniu 6 grudnia pertraktuje ze strajkującymi pracownikami codziennego szmatławca WSPR „Népszabadság”, którzy zabrali się do pracy. W dniu 8 grudnia 1956 r został wybrany Prezesem Komitetu Wykonawczego Komitetu Budapeszteńskiego WSPR. W dniu 28 lutego został członkiem „Węgierskiego Rewolucyjnego Rządu Robotniczo-Chłopskiego” (Magyar Forradalmi Munkás-Paraszt Kormány) i pełniącym obowiązki Ministra Spraw Wewnętrznych, 9 maja otrzymuje nominację na ministra. Na Krajowej Konferencji WSPR wybrany zostaje członkiem Biura Politycznego WSPR. W dniu 26 sierpnia 1957 r pojechał do Moskwy przeprowadzić rozmowy o przygotowaniu procesu Imre Nagya. w latach 1958-1971, a potem 1975-1985 poseł do Parlamentu WRL. Do rąk Béli Biszku przylgnęło mnóstwo krwi. Zza kulis ściśle nadzoruje procesy węgierskich rewolucjonistów i wykonanie wyroków śmierci oraz aresztowania tych członków rodziny, którzy jego zdaniem byli „współprzestępcami”. Bez żadnych trudności można dowieść, że wywierał nacisk na działalność sądów w interesie ogłaszania jak najcięższych wyroków.^[3] Okres ministerstwa spraw wewnętrznych Béli Biszku jest bezprzykładny w historii Węgier: nie było takiego poprzednika czy następcy na czele resortu, podczas działalności którego wymordowano by tyle ludzi!^[4]

Lata ugody i „gulaszowego komunizmu”[]

W dniu 30 marca 1960 r Béla Biszku wniósł do Parlamentu wniosek projektu amnestii dla rewolucjonistów, który przyjęto. Bardzo wielu znanych osób - pisarzy, uczonych, aktorów itd wypuszczono wówczas z więzienia. W dniu 13 września został mianowany Wicepremierem, a r ok później, na VIII Zjeździe WSPR został sekretarzem Komitetu Centralnego WSPR odpowiedzialnym za sprawy administracyjne i jednocześnie został zwolniony z funkcji Wicepremiera. Na plenarnym posiedzeniu KC w grudniu 1963 r został sekretarzem KC do spraw administracyjnych i organizacyji partyjnych, do 1978 r spełniając jednocześnie funkcję Grupy Roboczej d/s Rozbudowy Partii. W 1972 r mając poparcie Sowietów, wspólnie z Zoltánem Komócsinem i innymi radykałami, chciał przeprowadzić konserwatywny, antyreformowy pucz oraz usunąć Janosza Kadara. Komócsin wkrótce (28 maja 1974 r) nagle zmarł (mówią, że zamordowano jego), Biszku przeżył. W styczniu 1973 r został kierownikiem świeżo powołanego do życia Komitetu d/s Sportu i Kultury Fizycznej. Na kwietniowym Zjeździe WSPR w 1978 r został zwolniony ze swoich funkcji i skierowany na emeryturę. W latach 1980-1989 jest Prezesem Komisji Kontroli Rachunkowej Ogólnokrajowej Rady Związków Zawodowych (SZOT). Od 1989 r wycofał się z życia politycznego.

Sadystyczna bestia[]

Jeden z jego byłych podwładnych opowiedział: „Pewnego razu na zamkniętej projekcji w MSW przedstawiono nam amerykański film, w którym na krześle elektrycznym dokonują egzekucji jakiegoś wielokrotnego mordercy. Wszystcy z przerażeniem oglądali scenę. Nagle Béla Biszku podskoczył i ze znamiennym szyderczym uśmieszkiem powiedział: »towarzysze, potrzebne byłyby nam ze sto takich siodełek! W ciągu pół dnia moglibyśmy zakatrupić wszystkich we więzieniu przy ulicy Kozma, bo wszystkich bandytów z 1956 r możemy pięknie po kolei usmażyć, hahaha!« Na szczęście ktoś z ostatniego rzędu powiedział: »Ależ towarzyszu Biszku, Stany Zjednoczone to imperialstyczne gniazdo os, a zresztą nie mamy stosunków dyplomatycznych, więc nie sprzedanoby nam ani jednego krzesła elektrycznego...« Na to Biszku tylko podrapał się po na wpół Rákosiowskiej, wpół Kadarowskiej łysinie, potem ze zrezygnowaniem machnął ręką i usiadł. Nie znalazł ani jednego kontrargumentu. Typowy sadysta. Raport o każdej jednej egzekucji wielokrotnie przeczytał z chichotem... Wściekał się, kiedy esbekom coś nie udało się, ponieśli porażkę. Z powodu ich odmienności, serdecznie nienawidził Polaków i Jugosłowian. Kiedy w Polsce ruch Solidarnościowy stawał się coraz popularniejszy, z pianą na ustach pobiegł do Sándora Gáspára i zażądał od niego, ażeby natychmiast wydał komunikat o tym, że węgierski ruch związkowy odgranicza się od niego, bo program Solidarności jest sprzeczny z marksizmem-leninizmem i światłymi tradycjami ruchu robotniczego. On był tym, który wydał polecenie III. Głównemu Zarządowi MSW (bezpieka), ażeby »każdego jednego żyjącego na Węgrzech Polaka i Węgra-polonofila obserwowano, kontrolowano ich korespondencję, nasłuchiwano ich telefony i o tym regularnie przekazywano jemu meldunki.« Związek Sowiecki i Rosjan zawsze chwalił z rozpływaniem się i żałośnie nadmieniał: »dlaczego my nie możemy być sowiecką republiką?!?« Wielokrotnie mówił: »No, towarzysz Rákosi to potrafił...«”^[5]

Po upadku komuny[]

„Po upadku komuny Béla Biszku jak gdyby nic się nie stało, chichocząc żyje sobie w swojej willi z emeryturą w wysokości 700.000 forintów (dziesięć razy tyle, co otrzymuje zwykły śmiertelnik) — pisze jeden z portali^[6]. W 2010 r Fruzsina Skrabski i Tamás Novák zrealizowali film dokumentalny o zbrodniarzu pod tytułem „Zbrodnia i bezkarność” (Bűn és büntetlenség)^[7]. Po uznaniu prawdziwych celów tego filmu, Béla Biszku nie wyraził zgody na jego realizację i przedstawienie, a rodzina zagroziła kinu Uránia wytoczenie procesu.^[8] Z tego powodu kino to zrezygnowało z projekcji filmu, ale w innym kinie jednak zaprezentowano go i obejrzały go również córki Biszku, później wyrażając jednak zgodę na umieszczenie filmu w programie kina Uránia.^[9] Ze względu na olbrzymie zainteresowanie tym filmem, projekcja jego trwała całą noc.

(Na podstawie książki Rolanda Antoniewicza: Koryfeusze węgierskiej komuny i ich wrogowie.- polsko-języcznego abecadła biograficznego, od ponad 20 lat oczekującego na wydanie i wydawcę.)

Materiały źródłowe[]

Przypisy[]

[1] ttp://www.mno.hu/portal/719035

[2] ttp://www.mszp007.hu/modules.php?name=Encyclopedia&op=content&tid=1376

[3] ttp://hunhir.info/index.php?pid=hirek&id=45113

[4] ttp://hunhir.info/index.php?pid=hirek&id=45145

[5] ttp://hu.metapedia.org/wiki/Biszku_B%C3%A9la

[6] ttp://hu.metapedia.org/wiki/Biszku_B%C3%A9la

[7] ttp://www.port.hu/bun_es_buntetlenseg/pls/fi/films.film_page?i_where=2&i_film_id=111390&i_city_id=3372&i_county_id=1

[8] ttp://hetivalasz.hu/itthon/biszku-bela-letiltotta-a-rola-keszult-film-bemutatojat-29985/

[9] ttp://www.mult-kor.hu/20100616_levetitettek_a_biszku_belarol_szolo_dokumentumfilmet

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]