Achoris – władca Starożytnego Egiptu w latach 390-380 p.n.e. Był faraonem z XXIX dynastii. Był synem Neferitesa i ojcem Neferitesa II.
Życiorys[]
Po śmierci ojca i walkach o sukcesję został nowym królem Egiptu w 392 p.n.e.. Cała polityka wewnętrzna i zagraniczna była ukierunkowana na organizację obrony przed Persami. Achoris za czasów swoich rządów stworzył armię ateńskich najemników pod wodzą Chabriasa i flotę wojenną. Zawierał liczne przymierza skierowane przeciwko Persji - z wygnanym władcą CypruEwagorasem z Salaminy, z greckimi miastami Azji Mniejszej, kartagińskimi Barkidami, zaś w 398 p.n.e. z Atenami. Dwa lata przed przymierzem z Atenami, Ewagorasowi udało się odzyskać Cypr. W następnym roku wszyscy sojusznicy Achorisa, odwrócili się od niego, tym samym zawarto separatystyczny pokój z Persją. Zwolnienie z działań w Azji Mniejszej i Grecji, siły Perskie zaatakowały Starożytny Egipt rok później. Achorisowi udało się jednak odeprzeć ten atak. W tym samym czasie władca Cypru zdobył Tyr i osiadł w Celicji. Persowie odzyskali utracone ziemie na rzecz Ewagorasa w latach 381-380 p.n.e.. Tuż przed upadkiem Cypru w 380 p.n.e., po którym Egipt musiał stawiać czoła Persom, Achoris zmarł.
