Królestwo Kartlii - jedno z niezależnych państw gruzińskich powstałych w wyniku rozpadu Królestwa Gruzji.
Historia
W XV wieku na skutek silnego kryzysu wewnętrznego Królestwo Gruzji rozpadło się na trzy mniejsze państwa: Kartlię, Kachetię i Imeretię. Było to spowodowane najazdami Timurydów i Złotej Ordy, jak i dążeniem gruzińskich feudałów do jak największej samodzielności. W 1513 roku wojska Królestwa Kartlii zdołały przejściowo podbić Kachetię, ale Królestwo Kachetii zostało przywrócone przez Lewana z Kachetii, przy wsparciu lokalnych arystokratów w 1520 roku.
Od 1723 do 1735 roku Kartlia, podobnie jak inne państwa gruzińskie, była pod okupacją Turcji. Na początku lat 30. XVII wieku Nadir Szah Afszar, szach Iranu, wyparł Turków z Kartlii, Kachetii, Azerbejdżanu i wschodniej Armenii. Nadir, zajęty podbojem Indii, nie był jednak w stanie stłumić powstania, które wybuchło w Kartlii. W jego rezultacie Persja zgodziła się na objęcie przez króla Tejmuraza II tronu królestwa Kartlii, podczas gdy jego syn Herakliusz II został królem Kachetii. Gruzini odebrali osadzenie na tronach królestw spokrewnionych władców jako szansę na ponowne zjednoczenie Gruzji. Równocześnie w 1747, dwa lata po koronacji Tejmuraza II, szach perski został zamordowany, a konflikty wewnątrz kraju doprowadziły do faktycznego wyzwolenia kraju. Władcy Kachetii i Kartlii w latach 1748–1750 walczyli natomiast z dawnymi wasalami perskimi, chanami azerbejdżańskimi.
W 1762 roku król Herakliusz II w wyniku zagrożenia ze strony najazdów perskich, tureckich i dagestańskich zjednoczył Kartlię i Kachetię w jedno państwo.