Karolina Brunswick-Wolfenbüttel
Karolina Amelia Elżbieta Brunswick-Wolfenbüttel (ur. 17 maja 1768 w Brunszwiku, zm. 7 sierpnia 1821 w Londynie) — brunszwicka księżniczka, księżna Walii, królowa Wielkiej Brytanii, królowa Hanoweru.
Życiorys
Urodziła się 17 maja 1768 r. jako trzecie z siedmiorga dzieci Karola Wilhelma Ferdynanda Brunswick-Wolfenbüttel i Augusty Charlotty Hanowerskiej. W 1794 pierwszy raz w życiu spotkała swego kuzyna Jerzego, z którym została zaręczona.
Ślub pary odbył się 8 kwietnia 1795 r. Dziewięć miesięcy później Karolina urodziła swe jedyne dziecko, Charlottę. Wkrótce po narodzinach dziewczynki para wzięła rozwód. W sierpniu 1797 przeniosła się do prywatnej rezydencji w Carlton w Londynie. Później zmieniła miejsce zamieszkania na Montagu House w Blackheath. Często odwiedzała córkę umieszczoną pod opieką guwernantki. Adoptowała ośmioro lub dziewięcioro biednych dzieci. W 1802 adoptowała trzymiesięcznego chłopca Williama Austina i zabrała go do domu.
W 1814 straciła możliwość widywania się z córką, a 8 sierpnia opuściła Wielką Brytanię. Trzy lata później załamała się psychicznie po śmierci córki, Charlotty, która zmarła po poronieniu.
29 stycznia 1820 została królową. Zmarła 7 sierpnia 1821 w Brandenburg House. Jej lekarz myślał, że miała niedrożność jelit, ale mogła mieć raka. Inni twierdzili, że została otruta. 25 sierpnia została pochowana w katedrze Brunszwiku.
Karolina była ostatnią królową, która nie przeżyła swego króla-męża.
Karolina z Charlottą
Źródła
- Flora Fraser, Rebel Queen: How the Trial of Caroline Brought England to the Brink of Revolution