Bitwa pod Boremlem – bitwa powstania listopadowego, stoczona w dniach 18-19 kwietnia 1831 roku w okolicach Boremla. Starcie zakończyło się zwycięstwem sił rosyjskich.
Gen. Józef Dwernicki, który wraz ze swoim wojskiem miał wywołać powstanie na Wołyniu rozczarował się obojętnością ludzi w stosunku do powstania. Postanowił więc przerzucić swoje wojsko na Podole. Podczas przeprawy przez rzekę Styr, wojska polskie w liczbie 7 000 żołnierzy i 12 dział natknęły się na dywizję Armii Rosyjskiej dowodzoną przez gen. Fiodora Rydygiera i liczącą 11 000 żołnierzy wspartymi 36 działami.
Wojsko rosyjskie próbowało zająć przeprawę, ale celny ogień artylerii polskiej i postawa piechoty polskiej to uniemożliwiło. W wyniku niepowodzenia gen. Rydygier postanowił przeprawić się nocą pod Hrynikami. Następnie wykorzystując przewagę liczebną zaatakował siły polskie 19 kwietnia. Gen. Dwernicki umiejętnie wykorzystując artylerię i jazdę odrzucił rosyjski atak i zdobył 5 dział.
Mimo zatrzymania rosyjskiego ataku gen. Dwernicki nie mógł się przeprawić pod Boremlem, bo otaczające go siły rosyjskie były zbyt silne. Postanowił się więc wycofać i przeprawił się 20 kwietnia pod Beresteczkiem.
Starcie pozostaje nierozstrzygnięte, a obie strony uznają bitwę za swoje zwycięstwo.