Święty Arnulf z Metzu (ur. przed 580 w Lay-Saint-Christophe w Austrazji -
Święty Arnulf z Metzu
zm. 18 lipca 640 w rejonie Remiremontu) – mąż stanu, rycerz na dworze frankijskiego króla Teodeberta II, biskup Metzu (613-629), święty Kościoła katolickiego.
Zapoczątkował dynastię Karolingów, od jego imienia nazywaną również Arnulfingami.
Żywot świętego[]
Arnulf urodził się i żył w Austrazji. Martyrologium rzymskie podaje rok urodzenia "do 580", niektóre źródła podają rok ok. 582. Był mężem Dody i ojcem Ansegisela, Chlodulfa i Martina. Ansegisel z żoną Beggą, córką Pepina z Landen dali początek dynastii Karolingów. Arnulf wraz z Pepinem z Landen przyczynił się do zjednoczenia państw frankijskich pod berlem Chlotara II. Gdy Doda wstąpiła do zakonu chciał pójść do zakonu, jednak w 613 został obwołany biskupem Metzu. Współdziałał z Pepinem z Landen, był doradcą Dagoberta I. Słynął ze swej krzepkości, ponieważ podnosił z łatwością wozy drabiniaste i beczki z piwem. Zasłynął również z cudownego rozmnożenia piwa i uratowania tym sposobem oblężonego przez Arabów miasta w południowej Francji.
W 629 osiadł jako pustelnik, z powodu choroby i opieki nad trędowatymi, w samotnym lesie w południowych Wogezach (Wasgenwald w Remiremont) we Francji, gdzie zmarł w 640.
Kult[]
Święty Arnulf jest patronem piwowarów. Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 18 lipca.
Źródła[]
- Wikipedia, wolna encyklopedia